Γράμμα σε ένα μαθητή μου (Μιλώντας ανθρωποκεντρικά 3)
Γράμμα σε ένα μαθητή μου (με "γραφή στο λευκό")
(Μιλώντας ανθρωποκεντρικά 3)
Πολυαγαπημένε μου μαθητή, μαθήτρια,
πολύ καιρό τώρα προσπαθώ να επικοινωνήσω μαζί σου. Τι είναι αυτό που πραγματικά χρειάζεσαι; Ποιες είναι οι πραγματικές σου ανάγκες. Οι πραγματικές σου ανάγκες για εξέλιξη, οι πραγματικές σου επιθυμίες, οι επιθυμίες της δικής σου και μόνο της δικής σου ψυχής για εξέλιξη. Οι δικές σου ανάγκες που για την ικανοποίησή τους ήρθες στη δική μου την τάξη, στο δικό μου το τμήμα, στο δικό μας το σχολείο. Πολύ καιρό τώρα προσπαθώ να σε δω, να σε καταλάβω, να αγγίξω τη ψυχή σου σε βάθος. Πηγαίνεις πολύ βαθιά δεν χρειάζεται να πηγαίνεις τόσο βαθιά μου είπες και μου είπα πολλές φορές. Όμως το ξέρω πολύ καλά πάρα πολύ καλά, “αν δεν μπεις μέσα δεν πρόκειται να βγεις έξω”, είπε η Ελμάρ, στη Λευκή Βίβλο του Παραδείσου αν δεν βουτήξεις βαθιά μέσα σου δεν πρόκειται να καταφέρεις να επικοινωνήσεις, να σχετιστείς, να δημιουργήσεις περιβάλλοντα μάθησης και δημιουργίας, περιβάλλοντα εξέλιξης του ίδιου σου του εαυτού και των μαθητών σου, του κάθε μαθητή σου. Ο κάθε μαθητής σου είναι ένα κομμάτι δικό σου, ο κάθε μαθητής σου είναι ένα κομμάτι του δικού σου εαυτού που ζητά να πατήσει, να εκφραστεί, να επικοινωνήσει, να βρει το δρόμο του, το δικό του μονοπάτι για την εξέλιξή του.
Αγαπημένε μου μαθητή, μαθήτρια,
μαθητή του δικού μου εαυτού, του δασκάλου που είμαι εγώ, πολλές φορές σου είπα είσαι ταυτόχρονα Δάσκαλος και Μαθητής του ίδιου σου του εαυτού. Αγαπημένε μου μαθητή, αγαπημένο μου παιδί, αγαπημένο μου παιδί τι είναι αυτό που ζητάς από εμένα; Τι είναι αυτό που προσπαθείς να μου πεις; Σε αγαπώ τόσο πολύ, σε εκτιμώ τόσο πολύ και σου έχω τόσο μεγάλη εμπιστοσύνη ότι μπορείς να τα καταφέρεις ότι έχεις όλες τις δυνάμεις μέσα σου ότι έχεις όλο το σύμπαν όλο τον κόσμο μέσα σου έτοιμο αρκεί να βρεις το έδαφος που θα σε βοηθήσει να ριζώσεις, να ανοίξεις τα φτερά σου, να αγγίξεις τον ουρανό. Σου έχω εμπιστοσύνη κι όμως εσύ το επόμενο δευτερόλεπτο έχεις διαλύσει τα πάντα, όχι για εμένα αλλά για εσένα τον ίδιο και αντί για τη χαρά, την απόλαυση δίνεις στον ίδιο σου τον εαυτό τη διάλυση. Τι σου προσφέρει η διάλυση που προκαλείς; Τι προσφέρει στην εξέλιξή σου; Γιατί; Γιατί; Τι σου προσφέρει αυτό; Τι σου προσφέρει η διάλυση του δικού σου του κόσμου, της δικής σου της χαράς της δίκης σου της απόλαυσης;
Το τι μου προσφέρει εμένα είναι φανερό πολύ καιρό τώρα, η διάλυση που προκαλείς με αναγκάζει να μετακινηθώ, να αλλάξω, να βρω άλλους τρόπους, να δω. Να δω όλα αυτά που με τόση επιμέλεια έμαθα να μη βλέπω, να δω αυτά που με τόση προσπάθεια, τόσο κόπο αρνήθηκα, να δω αυτά που θέλουν αλλαγή, αυτά που χρειάζονται τροποποίηση. Ναι η διάλυσή σου με αναγκάζει να βουτήξω πιο βαθιά αλλά και να ανέβω πιο ψηλά ακόμη,να επικοινωνήσω με τον πραγματικό μου εαυτό, να μιλήσω με τον πραγματικό μου εαυτό, να πλησιάσω τον πραγματικό μου εαυτό, να δω τον πραγματικό μου εαυτό. Τον εαυτό που τόσα χρόνια έμαθα να κρύβω από εμένα την ίδια, από εμένα τον ίδιο. Το εαυτό που τόσα χρόνια με έμαθα να κρύβω. Τον εαυτό που τόσα χρόνια με έμαθαν να κρύβω για να μη δω τη δύναμη, την αφθονία, τον πλούτο του εαυτού, τη μοναδική ικανότητα του εαυτού στην ολότητά του να σχεδιάζει και να δημιουργεί το χάρτη των ονείρων και των επιθυμιών του. Ίσως εκεί αρχίζει και η άνευ όρων αγάπη, εκτίμηση και αποδοχή σου, ότι και αν είσαι ότι και αν κάνεις, όπως και αν είσαι, Η αγάπη για αυτό που είσαι, ένα και μοναδικό αλλά και ταυτόχρονα το σύμπαν ολόκληρο. Η απόλυτη αγάπη για εσένα μικρέ μου μαθητή, κομμάτι της δικής μου ολότητας.
Η ερώτηση όμως παραμένει για εμένα το Δάσκαλο, το Γονιό, το Θεραπευτή, εσύ τι κερδίζεις από αυτό; Εσύ τι κερδίζεις από αυτή τη διάλυση που προκαλείς;
Μου δείχνεις τα κομμάτια μου που χρειάζεται να δω και να ελευθερώσω, ελευθερώνω τον εαυτό μου και ελευθερώνω και εσένα. "Ο μαθητής συντονίζεται στη δόνηση που εκπέμπει ο Δάσκαλος” είπε ο Δάσκαλος της Λευκής Βίβλου του Παραδείσου. Συντονίζομαι στην αγάπη, στην εκτίμηση, στην αλήθεια του εαυτού μου, στη δόνηση της ελευθερίας και σου παρέχω το περιβάλλον να συντονιστείς και εσύ στη δόνηση που θα σου δώσει τα μέγιστα για τη δική σου εξέλιξη.
Σε ευχαριστώ αγαπημένε μου μαθητή, αγαπημένη μου μαθήτρια
